Kod ASCII – Tablica znaków i symboli
El Amerykański standardowy kod wymiany informacji lub ASCII, dzięki akronimowi w języku angielskim, to nazwa nadana ssystem kodowania znaków.
W ten sposób udostępnianie informacji jest znacznie prostsze, ponieważ pliki, które widzimy na jednym komputerze, są tak samo widziane na innym, a tym samym nie dochodzi do utraty informacji.
Co to jest kod ASCII?
Kod ASCII to kod, który wynika z potrzeby wymiany informacji bez zniekształcania go z jednego komputera na drugi.
Pamiętajmy, że na początku ery elektronicznej komputery mogły być kodowane indywidualnie, bo pozwalały na to koszty i popyt, ale wraz z rozwojem komputerowego boomu, dodatkowo popyt na nie stał się bardziej skomplikowany.
Potrzebny był system, który posiadałby wszystkie urządzenia, aby te same pliki mogły być odczytywane równo na jednym komputerze i na drugim, niezależnie od odległości.
W ten sposób wymiana informacji jest znacznie bardziej efektywna i wydajna.
Kod ASCII dzieli się na kilka typów, w zależności od funkcji, z której chcesz skorzystać i co musi być zaprogramowane przez specjalistę, aby działał poprawnie.
Ważne jest, aby wiedzieć, jak ten rodzaj języka i kodowania procesów działa w informatyce, jeśli chcesz zagłębić się w ten temat, ponieważ ASCII jest coś podstawowego dla prawidłowego funkcjonowania urządzeń.
Początkowo, w latach 60., ten kod ASCII został ustalony na podstawie siedmiobitowej, pozwalającej na rezerwację 128 znaków, w tym:
- Znaki kontrolne kodu ASCII, w tym pierwsze 31
- Kod ASCII drukowalnych znaków składający się z maksymalnie 128.
W ten sposób nie tylko mogli pisać i przeglądać pliki na komputerze, ale była możliwość wysyłania do niego poleceń za pomocą klawiatury i że konkretna akcja zostanie wykonana dzięki ASCII Code.
Aby zaspokoić nieco bardziej złożone potrzeby, po latach opracowano rozszerzone kody ASCII, które zawierają tyldy (´) , umlauty (ü) i inne symbole w systemie.
Symbole, których używamy codziennie, są przypisane w tej tabeli, z której są zazwyczaj częścią kodu ASCII, jak również funkcje, które są wykonywane co minutę.
Ta tabela jest dość prosta, ale nie musisz dokładnie wiedzieć, jakie są kody przypisane do każdej akcji, aby można je było poprawnie wykonać kod ASCII.
Aby to zrozumieć, bardzo łatwo jest Kod ASCII jest uniwersalny, prawie wszystkie urządzenia je posiadają i dzięki temu możemy zrozumieć przesyłane informacje.
W ten sposób wykorzystanie kodów wchodzących w skład ASCII jest bardzo zróżnicowane, przypisane różnym numerom i dają nam możliwość zobaczenia tego, co chcemy przekazać, bez zmiany informacji., dzięki czemu plik utworzony na jednym urządzeniu będzie wyglądał tak samo po otwarciu go na innym.
Jak pomagają nam w komunikacji? Cóż, niezależnie od języka, którym mówisz, „a” jest takie samo w Ameryce Łacińskiej i Europie, jak w AZJI i Stanach Zjednoczonych.
Właśnie potrzeba zobaczenia dokładnie tego samego, co tworzymy na jednym urządzeniu na drugim, umożliwia drukowanie kodów, ponieważ wcześniej to, co widziałeś na jednym komputerze, nie było takie samo, jak na innym.
Przekazywanie tej informacji z klawisza, który naciskamy podczas wpisywania litery, aż zostanie odzwierciedlone w komputerze, jest reprezentowane przez jeden z tych drukowalnych i rozszerzonych kodów kodu ASCII przez liczby, które zostały wcześniej przypisane w tabeli.
Jakie są rodzaje kodu ASCII?
W zasadzie istnieją trzy rodzaje kodów ASCII, które obejmują ogólną obsługę urządzenia, nie tylko jego sterowanie, ale także znaki i symbole, wśród tych kodów mamy:
Kontrola ASCII – Tabela znaków i symboli
To one pomagają nam wykonywać polecenia bez konieczności używania czasami klawiszy, a dodatkowo ułatwiają łączenie się między urządzeniami w ogóle.
Podobnie, również dzięki tym kodom sterującym możemy powiązać klawisze z tym, co widzimy na ekranie, czyli, gdy używamy klawisza DELETE, zostaje mu przypisany kod, który jest wykonywany w ciągu milisekund w celu wykonania akcji.
Abyśmy mogli lepiej zrozumieć, klawisz z logo Windows lub słowem „Menu” po naciśnięciu otwiera pasek startowy, w którym widoczne są wszystkie aplikacje i jeśli poruszamy się strzałkami w kierunku tej, którą chcemy i dajemy „Enter” klucz, aplikacja będzie działać, a wszystko to dzięki kodom sterującym, o których rozmawialiśmy.
Krótko mówiąc, kody sterujące to te, które pozwalają nam wykonywać funkcje na komputerze bez ich bezpośredniego wykonywania, na przykład, jeśli chcemy wysłać dokument do drukowania za pomocą funkcji Ctrl + Alt, a okno dialogowe drukowania pojawia się automatycznie.
Nie tylko to, ale są one używane do wielu innych poleceń, takich jak na przykład klawisz „Esc” do wyjścia z trybu pełnoekranowego YouTube.
Lub także klawisz „Usuń”, który za każdym razem, gdy naciśniesz, usuwa to, co jest zaznaczone lub usuwa to, co znajduje się po prawej stronie akapitu lub równania numerycznego, którego używasz, w przeciwieństwie do klawisza kasowania, który usuwa cyfry po lewej stronie.
Dzieje się tak nie tylko ze specjalnymi klawiszami, które wykonują działania w systemie komputerowym, ale z literami i cyframi, które są w sprzęcie, takimi jak klawiatura w komputerze lub wybór dotykowy na ekranie, dzięki czemu możliwy jest kod ASCII, z rozszerzone znaki i materiały do druku.
Te rozszerzone i drukowane znaki obejmują litery, cyfry, a także symbole używane przez zwykłego użytkownika.
ASCII do druku – Tabela znaków i symboli
![Kod ASCII „]” – Zamknij nawiasy – Prawy nawias](https://codigos-ascii.com/wp-content/uploads/Codigo-ASCII-de-Cierra-corchetes-Corchete-derecho.png)
Mówimy wtedy o drukowalnych znakach tego kodu, ponieważ te, które możemy zobaczyć i są częścią plików, To właśnie one potrafimy poprawnie zwizualizować.
Te drukowane kody są przypisane, z każdym z symboli i liter i odpowiadają znakowi numerycznemu, który jest przetwarzane wewnętrznie przez komputer, na którym są przetwarzane.
Istnieją, w przeciwieństwie do poprzedniego, kody drukowane, czyli takie, które możemy odczytać na komputerze, czyli litery i cyfry, które są wyświetlane w sposób uniwersalny, zmieniając tylko język w razie potrzeby.
Znaki te są reprezentowane przez znak numeryczny, który jest reprezentowany przez kod ASCII, czyli litera reprezentuje liczbę w języku programowania komputerowego.
Jednak te liczby nie są tym, co jest wyświetlane na ekranie, więc mała lub wielka litera odpowiada osobnej liczbie, więc dzisiaj możesz czytać ten artykuł.
Na mocy powyższego, oraz znając potrzebę angażowania się w dobry język i dobrą ortografię Jakikolwiek język został wybrany lub używany, konieczne było skodyfikowanie liter i cyfr w sposób uniwersalny, aby informacje nie zostały zniekształcone.
Rozszerzone ASCII – Tabela znaków i symboli
Mają one na celu dostarczanie najbardziej „zaawansowanych” funkcji ze wszystkich tych kodów.
Kod ASCII ma rozszerzone znaki, które odpowiadają na nieco bardziej złożone potrzeby.
Te rozszerzone kody są również ułożone w tabeli i są reprezentowane, podobnie jak poprzednie dwa, za pomocą kodu numerycznego.
Od wprowadzenia apostrof, umlaut, tyldę, znaki interpunkcyjne, wykrzykniki, wśród innych symboli i znaków, są możliwe dzięki rozszerzonych znaków, które są częścią tego kodu ASCII.
Jest nawet częścią istotnych i ważnych symboli i znaków dla równania naukowego, takich jak znak dodawania „+” lub znak dzielenia „-”.
Do czego służy?
Aby było to proste i płynne, kod ASCII służy do liczbowej reprezentacji każdego znaku używanego do pisania, wykonać akcję lub przekazać znak specjalny.
Oznacza to, że kod ASCII jest translacją numeryczną lub adaptacją, której używa użytkownik, aby móc zarządzać systemem w dogodny sposób, ponieważ te systemy komputerowe obsługują tylko kody binarne jako język operacji reprezentujący ich operacje logiczne.
W ten sposób każdy znak, litera, znak, spacja, symbol, a nawet każde puste miejsce ma przyporządkowanie numeryczne odpowiadające kodowi ASCII, które można łatwo przedstawić w tabeli.
Od momentu powstania w 1967 roku w którym był stopniowo udoskonalany, aż do ostatniej aktualizacji w 1986 roku, kody ASCII działają doskonale na całym świecie w każdym z wymienionych urządzeń.
W miarę postępu powstawały warianty tych kodów, takie jak kody rozszerzone.
Aby osiągnąć optymalną komunikację systemu poprzez drukowalne, rozszerzone i kontrolne kody, konieczne było zakodowanie każdej z istniejących maszyn z osobna, ponieważ zaktualizowane urządzenia zostały już zdekodowane.
Omówiliśmy, że kody ASCII są często używane w połączeniu z wierszami tekstu, ale mimo to są one również nierozerwalnie związane z równania naukowe ponieważ wiele znaków i symboli tam obecnych jest częścią rozszerzonych kodów.
Tak jak drukowanie ułatwia znak kontrolny przypisany do Ctrl + P, który automatycznie otwiera okno wyboru szczegółów i właściwości do drukowania arkusza, kod ASCII umożliwia o wiele więcej funkcji.
Wśród nich wyróżniają się funkcje znaków drukowalnych i rozszerzonych, ponieważ to właśnie one Pozwalają nam na bardziej płynny język i komunikację bo to one umożliwiają posługiwanie się literami, znakami i symbolami.
Jak używany jest kod ASCII?
Programowanie to język komputerowy, który jest dość złożony.
Nauczysz się używać kodu ASCII w zależności od posiadanego systemu operacyjnego, jednak już to robisz, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.
Tak więc polecenia, które wykonujemy za pośrednictwem Twojego komputera, są poleceniami w kodzie ASCII, które zostały wcześniej zaprogramowane przez specjalistów, dzięki czemu możesz mieć znacznie bardziej płynną i wydajną komunikację i możesz je wszystkie znaleźć uporządkowane w tabeli.
Istnieją sposoby na wykorzystanie tych kodów ASCII i są one wykonywane przez ręczne kodowanie niektórych słów za pomocą klawiatury lub systemu. Na przykład:
W systemie Windows
Możliwe jest, że możesz wstawiać polecenia, których nie ma na klawiaturze, korzystając tylko z mapy znaków, nie musisz znać zawartości tabeli, w tym celu kliknij przycisk Start.
Gdy pojawi się okno, napiszesz tam „charmap” w polu wyszukiwania i klikniesz proponowany wynik, a następnie pojawi się mapa drukowalnych i rozszerzalnych znaków, których wcześniej nie widziałeś.
Zależy to całkowicie od funkcji, którą zamierzasz wykonać, ponieważ jeśli chcesz wykonać jakąkolwiek dodatkową funkcję, musisz sprawdzić kod funkcji, której zamierzasz użyć w tabeli.
Ale będzie to zależeć od każdego systemu operacyjnego, o którym mówimy.
W systemie Linux
Proces jest zwykle trochę inny, ponieważ zmieniają się kody sterujące i musisz znać kod szesnastkowy czego potrzebujesz, ponieważ zwykle dwa pozostałe poprzednie systemy operacyjne używają ułamków dziesiętnych.
Aby mieć otwarte okno do wpisania jednego z kodów sterujących, musisz nacisnąć klawisze Ctrl + Shift + U, aby po otwarciu paska wyszukiwania wpisać kod szesnastkowy, który jest w tabeli.
Wiesz, jaki kod będzie używany, dzięki tabeli, w której zapisany jest każdy wymagany kod.
Nie trzeba zapamiętywać każdego kodu, z praktyką nauczysz się najbardziej podstawowych i wtedy nie musisz nawet widzieć kodów.
Na Macu
Jeśli korzystasz z urządzenia z systemem operacyjnym iOS, takim jak Mac, użyjemy skrótów klawiaturowych.
Jest ich kilka i będzie się różnić w zależności od tego, czego chcesz, na przykład:
- Aby całkowicie wyjść z dowolnego programu na Macu, będziesz potrzebować polecenia Zakończ, za pomocą skrótu lub menu w aplikacji, ponieważ czerwony krzyżyk (x) nie powoduje całkowitego zamknięcia aplikacji.
- Jeśli jednak naciśniesz CTRL + CMD + spacja, pojawi się klawiatura.
- Jeśli naciśniesz Shift, zobaczysz wszystkie litery pisane wielkimi literami
- Jeśli naciśniesz Alt, będziesz mógł uzyskać dostęp do wszystkich znaków specjalnych, jeśli się nie pojawi, kliknij symbol w prawym górnym rogu i wybierz pokaż przeglądarkę klawiatury.
Konieczność w bieżących obliczeniach
Znaki rozszerzonego kodu ASCII są podstawą prawidłowego funkcjonowania komputera, podobnie jak znaki drukowane i znaki kontrolne.
W ten sposób ustalono, że wszyscy programiści będą używać tego samego języka komputerowego, ponieważ Narodziła się potrzeba, aby wszystkie komputery i urządzenia miały ten sam język.
Praktycznie niemożliwe jest korzystanie z komputera bez wykonania części kodu ASCII, ponieważ większość komputerów jest z nim kompatybilna, co sprawia, że przekazywanie informacji odbywa się w sposób sprawny i kontrolowany.
Gdyby ten kod nie był tworzony od lat 60., bardzo trudno byłoby Wam nas czytać lub moglibyśmy napisać ten artykuł, nie miałby też dobrej pisowni i interpunkcji, gdyby nie rozwój rozszerzonych kodów.
Bo właśnie dzięki temu pozwala nam na kodowanie kombinacji znaków i symboli dostarczanych przez kod ASCII.
Prawdopodobnie już wiesz, że język binarny to właśnie umożliwia komputerowi wykonywanie działań, a także tłumaczy instrukcje, które przekazujemy urządzeniu, cokolwiek by to nie było.
Podobnie kod ASCII pozwala nam komunikować się z komputerem za pomocą naszego ojczystego języka, jakikolwiek by on nie był. bez konieczności poznania, jak to działa wewnętrznie.
Tak, za każdym razem, gdy wpiszesz literę lub naciśniesz klawisz „Usuń”, istnieją kody, które są przetwarzane w milisekundach w celu wykonania poleceń.
Polecenia te są zwykle wynikiem wprowadzenia na komputery rozkazów dowolnego rodzaju lub tekstu i ogólnie, użytkownik ignoruje cały proces za aby Twoje zamówienie zostało zrealizowane, ponieważ system robi to automatycznie.
Jeśli potrzebujesz więcej informacji na temat tego, jak jest używany lub jakie są kody ASCII, istnieje tabela odpowiedzialna za określenie każdego używanego kodu, kody dziesiętne lub szesnastkowe.
To zróżnicowanie kodów będzie nadawane przez używany system operacyjny, czy to Windows, Mac czy Linux. Możesz to zobaczyć w powyższej tabeli.
Mimo to jest stale aktualizowana od lat 60-tych, kod ASCII nie przeszedł całkowicie niezauważony.
Wiele osób nadal go używa, ponieważ jest to kwintesencja kodu, który reprezentuje deszyfrowanie wszystkich systemów komputerowych, dzięki czemu możemy skutecznie i sprawnie udostępniać informacje, a także są one uniwersalnie ułożone w tabelę.
Podsumowując, język komputerowy, który rozwinęły i udoskonaliły tysiące programistów, umożliwia dziś wyraźne pisanie i postrzeganie informacji. bez względu na to, na jakim komputerze jesteś.
American Standard Code for Information Interchange lub ASCII, zgodnie z jego akronimem w języku angielskim, to zestaw znaków i symboli w tabeli, które są obecne we wszystkich urządzeniach, dzięki czemu informacje są jasne i nie mogą być zniekształcone na różnych urządzeniach.
Te kody, które dziś zobaczycie w tabeli, są częścią wszystkiego, co znamy dzisiaj w Internecie i dzięki temu wysiłkowi programistów możemy się komunikować.